1925
Hendrik Harmanus ‘Henk’ Peeters wordt op 8 december 1925 geboren in Den Haag. Zijn vader ‘Ben’, moeder ‘Dini’ en ooms delen de coöperatieve sigarenfabriek ‘Revivo’ (esperanto: herleving) en twee tabakswinkels in Den Haag. Beide ouders staan afwijzend tegenover geloof en kerk; zij namen actief deel aan linkse en vernieuwende maatschappelijke bewegingen. Henk krijgt, vooral door zijn moeder die in hem een wonderkind zag, ruimte en om zijn talenten te ontwikkelen: toneelspelen, tekenen, schrijven, ook doet hij aan waterpolo. Hij kreeg privétekenles van Jan van Heel. Vader is geabonneerd op ‘USSR im Bau’ waarin aandacht voor de Russische constructivisten ook kwam hij in aanraking met De Stijl en Bauhaus.
1941
Meldt zich op vijftienjarige leeftijd voor schildersafdeling aan de Academie voor Beeldende Kunsten in Den Haag. Deze opleiding gold als modern met leraren als: Willem Schrofer, Willem Rozendaal, Rein Draijer. Tijdens de oorlogsjaren zette hij zijn grafische vaardigheden in voor het vervalsen persoonsbewijzen en het drukken van verzetsbladen als Het Parool, De Waarheid en Trouw. Hij blijft contact houden met lerearen zoals ook Paul Citroen. Zijn oom Nico Peeters kwam om in februari 1945 Dachau als politiek gevangene.
Hij maakt reizen naar o.a. Zuid-Limburg en maakt ter plekke olieverfschilderijen. Medeleerlingen waren o.a. Co Westerik en Herman Berserik. De opleiding duurt precies even lang als de Tweede Wereldoorlog, 5 jaar, tot 1945.
1947
Studeert een jaar aan de Académie de la Grande Chaumière, Académie Montmartre
1957
Verhuist naar Arnhem met zijn vrouw Truus Nienhuis en drie zoons en start daar als docent aan de Arnhemse Kunstacademie
1958
Vormt met Kees van Bohemen, Jan Henderikse, Armando en Jan Schoonhoven de Hollandse Informele Groep. Deze groep bestaat 2 jaar, tot en met 1960
Foto: Wim Noordhoek
1960
Henk Peeters, Armando, Jan Henderikse en Jan Schoonhoven richten zich tegen de gevestigde orde onder de noemer ‘Nul’. Daarmee sluiten ze aan bij de internationale groep ZERO, een van de meest invloedrijke naoorlogse kunstbewegingen. Zij verenigen zich in de NUL groep. Henk was de katalysator van de Nul-beweging en ZERO in Nederland. Hij onderhield de contacten met het buitenland, organiseerde tentoonstellingen, was woordvoerder en formuleerde samen met Armando de doelstellingen van Nul. Henk onderhoudt zeer veel correspondentie, onder andere met Yayoi Kusama, met wie hij ook lang na ZERO nog contact onderhoudt.
1962
Eerste museale ZERO-tentoonstelling in het Stedelijk Museum Amsterdam van 9 t/m 25 maart onder de naam ‘Nul 62’. Henk organiseert de tentoonstelling en ontwerpt ook de poster.
De tentoonstelling werd door kunstcritici neergesabeld. Pas tegen 1965 begon de Nul-beweging ook in deze gremia van de kunstwereld erkenning te vinden als experimenteel en innovatief.
1963
Henk Peeters en zijn gezin worden gefilmd door het tv programma ‘Signalement’, door Willem de Ridder en Wim T. Schippers. In het programma kwamen o.a Pop Art, Nouveau Realisme, Fluxus, de Zero- en Nul Groepen en kinetische kunt aan bod. Henk Peeters wordt geïnterviewed in zijn huiskamer en aan het ontbijt met zijn hele gezin. Hij geeft de volgende kernachtige definitie van de doelstellingen van Zero: ‘Wij presenteren de werkelijkheid zoals wij die zien’.
1965
De NUL groep wordt opgeheven. Op een maandagmorgen geeft Henk zijn werk, voorzover hij dit nog in eigen bezit heeft, mee met de vuilnisman. Henk, die de opname van het werk in het elitaire kunstcircuit haaks vindt staan op dat wat hij had willen bereiken, trekt de uiterste consequentie en besluit eveneens het atelier te sluiten:
‘De werkelijkheid hoeft niet meer gemaakt, die is er al.’
1966
Henk organiseert, samen met het van Abbemuseum in Eindhoven de tentoonstelling Kunst-Licht-Kunst.
1972
Henk stopt als docent aan de Arnhemse Kunstacademie en verhuist naar Hall. Hij gaat wonen in ‘Het Leusveld’, een woning van Natuurmonomenten.
Nadat Henk gestopt is als docent aan de Arnhemse Kunstacademie vervult hij diverse andere rollen.
In Nijmegen is hij extern adviseur voor kunsttoepassing van de nieuwbouw van de Katholieke Universiteit en voor het St. Radboud Ziekenhuis adviseert hij over de kaartencollectie.
In Brussel is hij curator van de tentoonstelling ‘België Nederland, Knooppunten en parallellen in de kunst na 1945’ in het Paleis voor Schone Kunsten.
In Rotterdam is hij curator van dezelfde, iets aangepaste tentoonstelling. Hij adviseert de gemeente Eerbeek en ook de ASN Bank in Den Haag over hun kunstcollectie.
1997
Vanaf deze tijd gaat Henk werken met koeienhuiden, waarmee hij zijn aloude fascinatie voor onorthodoxe en ‘aaibare’ materialen nieuw leven in blies. Hij organiseert ‘Koetekendagen’ (1997) in Galerie de Boer-Waalkens in Finsterwolde, Groningen.
